DOUBLE CLICK TO EDIT TITLE
Actueel
Actueel
Nieuws - Agenda - Net uit - Blog
Nieuws
November 2021: Elma Dangerfield Prize 2021 voor Dangerous to Show: Byron and his Portraits
Met Dangerous to Show: Byron and his Portraits schreven Geoffrey Bond en Christine Kenyon Jones volgens de jury van de Elma Dangerfield Prize het beste Byron-boek van 2020. Dangerous to Show wordt door het comité dat de prijs toekende omschreven als:
‘an extraordinarily thorough investigation which juxtaposed different versions of paintings and sculptures and, where possible, traced their provenance; offering along the way measured reassessments and several new insights’.
Zij lichtten hun keuze nader toe:
‘The text was quietly authoritative – beautifully written and buttressed with impeccable scholarly referencing. It was keyed in nicely to a wealth of images – some very familiar of course but several new even to seasoned Byronists. The product of many years’ patient research by its two authors, Dangerous to Show achieved the difficult feat of being attractive and accessible to the general reader, whilst at the same time contributing original and rigorous scholarship to the academic work on Lord Byron. The panel feels that this impressive book will become the classic work on this subject for many years to come and is a very worthy winner of the Elma Dangerfield Prize for 2021.’
Meer over de Elma Dangerfield Prize is te vinden op de website van de International Association of Byron Societies (IABS). De prijs is een initiatief van de IABS.
April 2021: bewijs steun Byron aan Griekse Onafhankelijkheidsoorlog gevonden
In een Grieks archief is het bewijs gevonden dat bevestigt dat Lord Byron daadwerkelijk een financiële bijdrage leverde aan de Griekse Onafhankelijkheidsstrijd. Het gaat om een cheque ter waarde van vierduizend pond, uit te betalen aan Giovanni Orlando (Iannis Orlandos).
The Observer/The Guardian maakte op 18 april melding van de vondst: Revealed: Lord Byron’s £4,000 cheque that helped create modern Greece.
Agenda
8 april: She hath a Spell Beyond Her Name: Byron's Poetic Reflections on Venice, Subjectivity, and Temporality
Op vrijdag 8 april, 22.00 uur Nederlandse tijd, spreekt dr. Mark Sandy (Durham University en Armstrong Browning Library Three-Month Research Fellow) over visie van Lord Byron op de stad Venetië en de manier waarop de stad in zijn werk opdook.
De lezing is digitaal bij te wonen via Zoom. Meer informatie (waaronder de Zoomlink) is te vinden op de site van Baylor University.
26 juni t/m 3 juli 2022: 47e Internationale Byron Conferentie
Thema van de 47e Internationale Byron Conferentie die van 26 juni tot en met 3 juli 2022 in Moskou plaatsvindt is Poet & Reader.
Tijdens de door het Институт мировой литературы им. А. М. Горького (A.M. Gorky Institute of World Literature of the Russian Academy of Sciences) en het Институт 'Максима Гоького' Литературы и Творческого Письма (Maxim Gorky Institute of Literature and Creative Writing) georganiseerde congres staat niet alleen de dichter Byron, maar ook de lezer Byron centraal.
Daarnaast is er aandacht voor zijn - niet zelden bekende - lezers en hun motivatie om het werk van Lord Byron al dan niet in zijn eigen taal tot zich te nemen.
Bijzondere aandacht wordt besteed aan de receptie van Byron en zijn werk in Rusland.
De organisatie mikt op een breed scala aan onderwerpen, getuige de suggesties die gedaan worden voor in te dienen papers.
15 februari 2022: Lezing van The Byron Society: Editing Byron for the 21st Century
Dinsdag 15 februari 2022 om 18.30 uur Nederlandse tijd geven wetenschappers Andrew Stauffer en Jonathan Sachs een online lezing voor The Byron Society over hun nieuwe eendelige uitgave van Byrons poëzie voor Oxford University Press.
Wat leerden zij over Byron tijdens het editeren, welke problemen kwamen ze tegen en welke keuzes maakten ze? Deze onderwerpen komen die dinsdag aan bod.
Aanmelden kan op de site van The Byron Society.
27 januari 2022: Lezing van The Byron Society: Shelleyans and Shelleyphobes: The Poet's Posthumous Reputation
In de aanloop naar de herdenking van de tweehonderste sterfdag van Percy Bysshe Shelley geeft dr. Bysshe Inigo Coffey op 27 januari voor The Byron Society een online lezing met de titel Shelleyans and Shelleyphobes: The Poet's Posthumous Reputation.
Raadpleeg voor meer informatie en het reserveren van een gratis kaartje de website van The Byron Society.
29 oktober 2021 t/m 29 januari 2022: Edina/Athena: The Greek Revolution and the Athens of the North, 1821–2021
De Universiteitsbibliotheek van Edinburgh exposeert van 29 oktober 2021 tot 29 januari 2022 manuscripten van Byron die een relatie hebben met Griekenland. Byrons laatste dagboek, brieven en het zelfgemaakte Griekse taalgidsje dat hij in 1809 bij zich had, worden tentoongesteld. De handschriften zijn afkomstig uit de grote Byroncollectie van de National Library of Scotland.
De Byronexpositie is onderdeel van een veel grotere die onder de titel The Greek Revolution & The Athens of the North aandacht besteedt aan de Grieks-Schotse-betrekkingen in de vroege negentiende eeuw.
Voor meer informatie:
- Byron exhibits highlight poet's ties to Greece;
- de digitale catalogus van Edina/Athina: The Greek Revolution & The Athens of the North
18 mei t/m 23 augustus 2021: Un duel Romantique: Le Giaour de Lord Byron par Delacroix
In het Musée Delacroix is nog tot 23 augustus de tentoonstelling
Un duel Romantique: Le Giaour de Lord Byron par Delacroix te zien.
De Franse schilder Eugène Delacroix was zo geobsedeerd door het gedicht van Byron dat het 25 jaar lang een inspiratiebron voor hem was. In het Musée Delacroix zijn schilderijen, schetsen en een lithografie te zien die The Giaour als onderwerp hebben.
In het kader van die tentoonstelling vond op 11 mei vanuit het auditorium van het Louvre het programma Amours et regrets – Byron en musique plaats.
Tenor Jérôme Billy, bariton Philippe Cantor en pianist Daniel Propper spelen stukken van componisten die werden bezield door Mazeppa, The Giaour, The Corsair, The Prisoner of Chillon en The Two Foscari.
28 juni t/m 4 juli 2021: 46e Internationale Byron Conferentie
Wars & Words is het thema van de 46e Internationale Byron Conferentie, georganiseerd door de International Association of Byron Societies.
Met dit thema sluit de conferentie aan bij de 2ooe verjaardag van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog in 1821.
De conferentie zou oorspronkelijk plaatsvinden in Thessaloniki, maar vanwege (reis-)beperkingen als gevolg van corona/covid-19 wordt het een 'virtual event'.
Voor informatie, zie de officiële site van de 46e Internationale Byron Conferentie.
26 t/m 31 mei 2021: 15e International Student Byron Conference
The Messolonghi Byron Society organiseert de 15e International Student Byron Conference die in het teken staat van de herdenking van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog die tweehonderd jaar geleden begon.
Het thema: Byron, Philhellenism and the Greek Revolution of 1821.
Voor meer informatie, zie de website van The Messolonghi Byron Society.
Net uit
Mary van Anne Eekhout: een roman over de verbeelding
Na Frankissstein / Frankusstein van Jeanette Winterson is Mary van Anne Eekhout de tweede roman in korte tijd waarin Mary Shelley een belangrijke rol speelt. Frankusstein van Jeanette Winterson begint in het verleden, als Mary Shelley zich opmaakt voor het schrijven van haar spookverhaal. Ze overdenkt wat er tijdens de gesprekken met/tussen Lord Byron, Shelley en Polidori geopperd is over leven en (on)dood en lichaam en geest.
Jeanette Winterson wisselt het verhaal van Mary Shelley en de haren – gebaseerd op de historische werkelijkheid (die niet beperkt blijft tot het verblijf van Byron en zijn clan aan het meer van Genève tijdens de zomer van 1816) en de totstandkoming van Frankenstein – af met een verhaal waarin hedendaagse vormen van het scheppen van kunstmatig leven ter discussie gesteld worden.
Mary van Anne Eekhout speelt zich volledig in het verleden af. De nadruk ligt daarbij op het verblijf in 1812 van de veertienjarige Mary bij de familie Baxter in Dundee. In een omgeving die volkomen afwijkt van die in de stad, ervaart Mary hoe het bovennatuurlijke de kijk op de werkelijkheid kan beïnvloeden. En dat heeft invloed op de verhalen die zij later zal schrijven. Zeker op dat ene verhaal waarmee ze wereldberoemd werd: Frankenstein.
Anne Eekhout laat zien waar Mary Shelley haar inspiratie voor die roman mogelijk vandaan haalde, zonder daarmee te zeggen dat Frankenstein vol autobiografische en aan de werkelijkheid ontleende situaties bevat. Dat kan ook niet, want Mary is een aan de fantasie van Anne Eekhout ontsproten reconstructie van een leven waarover relatief weinig bekend is.
De scènes die spelen in 1812 worden afgewisseld met scènes die zich afspelen in 1816 aan het meer van Genève, maar de wederwaardigheden van Byron en zijn clan worden in Mary veel minder breed uitgemeten dan in Frankusstein. Het gaat Anne Eekhout om de schrijfster van Frankenstein.
Betoverende versie She Walks in Beauty van Tess Callaghan
She is een He en de He is Byron himself, verpersoonlijkt door twee acteurs. De Ierse singer/songwriter Tess Callaghan bezingt zijn schoonheid in haar versie van Byrons beroemdste gedicht uit de Hebrew Melodies. Callaghan nam de indie popsong op in Venetië. We zien beelden van onder andere het Armeense klooster op San Lazzaro en de Canal Grande. Byron meed de dansvloer, zodat de sierlijke dans van acteur Francesco Cutillo aan het eind van de clip ietwat komisch is. Toch een mooie dromerige uitvoering van Byrons al talloze keren op muziek gezette gedicht She walks in beauty.
De single kwam uit op 25 september 2021.
Marianne Faithfull zingzegt Lord Byron
Op 30 april 2021 verscheen She Walks in Beauty, het nieuwe album van Marianne Faithfull en Warren Ellis.
Op She Walks in Beauty declameert Marianne Faithfull gedichten van Romantische dichters.
Behalve The Bridge of Sighs van Thomas Hood; La Belle Dame Sans Merci, Ode to a Nightingale en Ode to Autumn van John Keats; Ozymandias en To the Moon van Percy Bysshe Shelley; From the Prelude en Surprised by Joy van William Wordsworth en The Lady of Shalott van Lord Tennyson, staan er ook twee gedichten van Lord Byron op het album: So We’ll Go No More A Roving en She Walks in Beauty.
In het muziektijdschrift 'Rolling Stone' licht Marianne Faithfull haar liefde voor de romantische poëzie toe. Lees het interview hier.
Een voorproefje: She Walks in Beauty
Tekst: Lord Byron, Muziek: Warren Ellis, Schilderij: Colin Self, Regie video: Yann Orhan
De Griekse Onafhankelijkheidsoorlog als tragikomedie
De start van de herdenking van de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog (1821-1929)leidde begin 2021 tot een stroom publicaties. Lord Byrons letzte Fahrt: eine Geschichte des Griechischen Unabhängigkeitskrieges van Richard Schuberth is een van die vele titels.
De flaptekst is veelbelovend:
‘Der Aufstand gegen das Osmanische Reich und die Geburt der griechischen Nation - erzählt als Tragikomödie. Der Griechische Unabhängigkeitskrieg (1821-29): eine Rebellion, bei der nichts so war, wie es schien. Er zog tausende Philhellenen aus allen Teilen Europas an: Schwärmer, Narren, Hochstapler, Gauner, Idealisten - unter ihnen der Dichter Lord Byron. Vor Ort zerschellten ihre Illusionen an der griechischen Realität: Der "Freiheitskampf" wurde von Banditenbanden, Warlords und Großgrundbesitzern geführt, die muslimische und jüdische Bevölkerung wurde in den ersten Kriegsmonaten ermordet oder vertrieben, die Osmanen verwalteten lediglich ihr erodierendes Reich und die britischen Kreditgeber agierten als eigennützige Spekulanten.Richard Schuberth erzählt die Geschichte des Krieges in scharfer Abkehr von nationalen Deutungen - als epische Tragikomödie, die vor allem zu unvorstellbarem Leid der Bevölkerung führte. Seine Studie zeigt die verschiedenen Facetten des Krieges und seiner Protagonisten auf und deutet den Konflikt als "Nabelbruch der Moderne", in dessen Verlauf viele Topoi und Ideologien unserer Zeit ihren Auftritt hatten: Seien es Medienpropaganda, Orientalismus oder Nationalismus’,
maar de recensies zijn kritisch:
- Frankfurter Allgemeine: Es begann als Kampf von Orthodoxen gegen Muslime door Oliver Jens Schmitt;
- Der Standard: “Lord Byrons letzte Fahrt”: Zum vornationalen Zustand Griechenlands door Markus Hafner
Voor wie zelf een indruk wil krijgen:
- een dwarsdoorsnede van het boek (via Google Books)
- een fragment (via bol.com)
Blog
Bij de lancering van de website van het Nederlands Byron Genootschap
Beste lezer,
Ik zend u dit vanaf een of andere vreemde plek die u nooit tijdens uw leven zult zien. Op 19 april was het 197 jaar geleden dat ik in Missolonghi in Griekenland op 36-jarige leeftijd stierf. Veel te jong natuurlijk, maar koorts, zoals u waarschijnlijk nu wel weet, gaat zijn eigen gang.
Voor wat betreft mijn carrière als schrijver, ik begon met het schrijven van gedichten gedurende mijn jaren op Trinity College in Cambridge en mijn eerste bundel gedichten, Hours of Idleness - met enkele gedichten uit een eerdere, privé uitgegeven, bundel – werd in 1807 gepubliceerd. Dat leidde weer tot iets anders: de negatieve kritiek en het feit dat enkele van de boeken werden vernietigd zetten mij ertoe aan English Bards and Scotch Revievers, waarin ik een deel van de toen bestaande literaire wereld belachelijk maakte. Zou ik ooit nog een beroemd dichter worden?
Tijdens mijn Grand Tour van Zuid Europa, en vooral in Griekenland, ontdekte ik de onderwerpen die mijn naam als dichter zouden vestigen. Nadat in 1812 de eerste twee canto’s van Childe Harold uitgegeven waren, kon ik de Londense jetset (en het Hogerhuis) betreden. Boekverkopers stonden in rijen bij de ramen van de uitgeverij van John Murray om mijn werken in ontvangst te nemen. Van één, The Corsair, werden wel 10.000 exemplaren verkocht op de dag dat het uitgegeven werd. Niet slecht voor het begin van de negentiende eeuw, hè? Niet erg verschillend van de jaren zeventig in de twintigste eeuw toen de fans voor de openingstijden al in de rij voor de platenwinkels stonden om de laatste plaat van hun favoriete artiest te pakken te krijgen. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik een popartiest avant la lettre was.
Ik was natuurlijk niet de enige die zo’n reis ondernam. Dat is vele malen gedaan, ook in de generaties die volgden, heel vaak met dezelfde ideeën die ik toen had. Om er maar één te noemen: Jack Kerouac, de Amerikaanse Beat Generation-schrijver, was op zoek naar onbekende en (soms) verboden dingen zoals vastgelegd in zijn On the Road.
De jaren die volgden waren behoorlijk hectisch. Toespraken in het Hogerhuis en veel mensen, vooral vrouwen, die mij graag beter wilden leren kennen, ook meer dan oppervlakkig. En ja, ik ben inderdaad getrouwd, met Annabella Milbanke, en we kregen een dochter, Ada, die, zoals ik ontdekte, gemakkelijk gezien kon worden als een whizzkid in het pre-computer tijdperk. Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, maar meer dat van de Princess of Parallelograms, zoals Annabella genoemd werd. Ons huwelijk hield echter geen stand en we gingen scheiden. Het was nogal een schandaal en ik ontdekte dat men vond dat ik de schuld van dit alles had. Toen besloot ik het Verenigd Koninkrijk te verlaten. Ik kon niet meer tegen de Britse bekrompenheid. De oosterse geest had zich te diep in mij geworteld.
Geld was bovendien een tweede belangrijke reden om weg te gaan. Ik was nooit zo goed geweest in het omgaan met geld. De kans was groot dat ik heel veel zou moeten gaan betalen. Ik had al ontdekt dat ik met het geld dat ik tot mijn beschikking had veel meer zou kunnen doen in andere landen dan Groot-Brittannië. Daarom vindt de lezer in mijn werk verhandelingen over geldzaken: van satire tot toewijding, van stoute helden tot gedesillusioneerde personen, van hilarische situaties tot dramatische scenes.
Veel van deze aspecten kunnen natuurlijk gevonden worden in mijn magnum opus Don Juan, waarvan de eerste twee canto’s het daglicht zagen in 1819. Helaas heb ik dit grootse werk nooit af kunnen maken door mijn vroegtijdige dood in 1824. Sterven op 36-jarige leeftijd was volkomen normaal voor de grote dichters van die periode, die de Romantiek genoemd zou worden. Een echte Romantische dichter zou nooit ouder worden dan 36. Na die leeftijd zou hij een zielige zeurpiet worden. In die zin kunnen we vergeleken worden met 27-generatie van popmuziek in de twintigste eeuw.
Maar mijn held is voort blijven leven in de verbeeldingskracht van mensen, zelfs in de eenentwintigste eeuw. Donny Johnny heeft zijn reizen voortgezet in A Modern Don Juan, Cantos for These Times by Divers Hands, en verkende daarbij zelfs het buitenaardse.
De schok die mijn dood in de wereld teweeg bracht! In veel delen van de wereld, vooral in Europa (behalve Groot-Brittannië), gaf mijn overlijden mij een (Byroniaanse) heldenstatus, niet alleen als dichter maar ook als vrijheidsstrijder voor de Grieken in hun strijd tegen het Ottomaanse Rijk. Tot op de dag van vandaag word ik zo gezien, vandaar dat er Byron Genootschappen zijn in heel veel landen. Dit alles resulteerde in het feit dat veel van mijn werken in vele talen vertaald werden. Ik had nooit gedacht dat mensen in China en Japan toegang zouden hebben tot mijn werk in hun eigen taal.
Hetzelfde geldt voor de muziekwereld. Beroemde componisten hebben mijn werk op muziek gezet. Om er maar twee te noemen: Hector Berlioz, een van mijn grootste fans, componeerde Harold en Italie en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski Manfred. Ik zou er meer kunnen noemen, maar daar heb ik hier niet genoeg ruimte voor. Bovendien, u heeft nu zo’n fijn communicatiemiddel dat internet heet.
Een ding waar ik blij om ben is dat veel van wat ik geschreven heb bewaard is gebleven, zelfs de vele brieven die ik vanuit al die plaatsen in Europa heb geschreven. Als het lezen van poëzie niet zozeer uw favoriete bezigheid is, probeer dan mijn brieven en dagboeken. Daarin vindt u veel personen die een rol in mijn leven hebben gespeeld, ook personen minder bekend zijn, maar minstens net zo interessant als al die mensen van met naam en faam.
Is het niet interessant om te weten wat er gebeurd is met John Hanson, mijn advocaat, en zijn dochters, waarvan de oudste gedwongen werd met de Graaf van Portsmouth te trouwen?
Kortom, mijn leven en werken blijven interessant genoeg, zou ik zeggen. Ik kijk uit naar het jaar 2024, als u mijn tweehonderdste sterfdag jaar 250 zult herdenken en daarna, ja, het jaar 2088, als we het glas heffen op het feit dat mijn naam dan al 300 jaar op deze aarde rondzwerft!
(opgetekend door Ben Kerkwijk)
Illustratie
Header: een fragment uit de Overijsselsche Courant van 6 juli 1832.
